Niet schuiven met taken

Voor haar boek ‘I Know How She Does It: How Succesful Women Make the Most of Their Time’ onderzocht auteur Laura Vanderkam de tijdsindeling in de meest recente 1001 dagen van succesvolle vrouwen. In haar TED Talk vertelt ze over de rode draad die ze ontdekte: níét schuiven met activiteiten om elders wat tijd te winnen. ‘Ik heb het tijdsgebruik van succesvolle mensen bestudeerd en hun tijdsschema uur na uur uitgevlooid en ik denk dat dit idee het bij het verkeerde eind heeft. We bouwen het leven dat we willen niet op door tijd te winnen. We bouwen het leven op dat we willen en dan wint die tijd zichzelf.’

Eigenlijk komt het erop neer dat succesvolle vrouwen precies dát doen wat er nodig is. Zo vertelde er eentje: ‘Ik zou kunnen zeggen: ik heb geen tijd om mijn ramen te lappen, maar dat is niet waar. Als je me er 100.000 dollar voor gaf, zou ik al snel aan de slag gaan.’ Ook aardig is het voorbeeld van de vrouw die opeens zeven uur de tijd vond om haar lekkage in huis op te lossen. Vanderkam stelt voor om wekelijks een lijstje te maken van dingen die je absoluut zou willen doen op het gebied van ‘relatie’, ‘zelfontwikkeling’ en ‘werk’. Het gaat dus niet om de auto naar de wasserette, maar om echte ambities.

Als we op die manier plannen, blijft er voldoende tijd over. ‘In 168 uur per week kunnen we tijd vinden voor wat we belangrijk vinden. Wil je meer tijd doorbrengen met je kinderen, meer studeren voor een examen, drie uur sporten en twee uur vrijwilligerswerk doen? Dan kan dat. We hebben hopen tijd, dat is geweldig. Als we een beetje tijd hebben, wat doen we dan meestal? We houden onszelf bezig in huis, of we kijken tv.’ Er is tijd zat. ‘Als we focussen op wat belangrijk is, bouwen we het leven op dat we willen in de tijd die we hebben.’

Zelf de verantwoordelijkheid nemen

Auteur en marketeer Nigel Marsh poetste tot zijn veertigste keihard aan zijn loopbaan, totdat hij een jaar niet werkte om er volledig voor zijn gezin te zijn. Nog een jaar later was het geld op en ging hij de balans tussen werk en privé bestuderen als beroep. Hij kwam met vier conclusies:

– Al die discussies over flexwerken, de ‘casual Friday’ of ouderschapsverlof verbergen in zijn ogen waar het echt om gaat. ‘En dat is dat sommige banen en carrières van nature niet samen gaan met echte inzet op dagelijkse basis voor een jong gezin. De realiteit van onze maatschappij is dat er duizenden en duizenden mensen zijn met een leven van stille, grote wanhoop. Ze werken keihard voor een baan die ze haten zodat ze dingen kunnen kopen die ze niet nodig hebben om mensen te imponeren die ze niet leuk vinden.’

– De tweede conclusie is dat we de werk-privébalans niet aan bedrijven moeten overlaten. ‘Omdat het bij bedrijven diep ingeworteld is om net zo veel uit je te halen als waar ze mee kunnen wegkomen. Dat is hun natuur, dat is hun DNA, dat is wat ze doen, zelfs de goede bedrijven met goede bedoelingen. Aan de ene kant is kinderopvang op het werk een uitkomst, een verademing. Aan de andere kant is het een nachtmerrie; het betekent alleen maar dat je nog langer op dat verdomde kantoor bent. Laten wij zelf de verantwoordelijkheid nemen voor het stellen en bewaken van de grenzen die wij in ons leven willen.’

– We moeten de tijdsduur verlengen waarop we de balans in ons leven beoordelen. Dus het hoeft niet allemaal perfect te kloppen op één dag, maar we moeten naar de langere termijn kijken. ‘Dus niet: Ik begin wel met leven als ik met pensioen ga, als mijn kinderen het huis uit zijn, als mijn vrouw bij me weg is, mijn gezondheid het laat afweten, ik geen vrienden of hobby’s meer heb. Er moet een middenweg zijn.’

– We moeten het hele plaatje betrekken bij de balans, geestelijke en fysieke gezondheid dus. ‘Een fitte kantoorrat is niet beter in balans, maar fitter. Lichaamsbeweging is prettig, maar er is meer in het leven. Er is een intellectuele kant, een emotionele kant, een spirituele kant. En om in balans te leven meen ik dat we al die aspecten aandacht moeten geven, dus niet alleen vijftig keer opdrukken.’

De kracht van slaap

Voor Arianna Huffington, de altijd inspirerende oprichter van The Huffington Post, is het leven overzichtelijk: als we meer gaan slapen, dan presteren we ook veel beter. ‘Tweeënhalf jaar geleden viel ik flauw van uitputting. Mijn hoofd bonkte op mijn bureau, ik brak mijn kaakbeen, ik kreeg vijf hechtingen aan mijn rechteroog. Ik begon aan een tocht om de waarde van slaap te herontdekken. In de loop daarvan studeerde ik, ontmoette ik dokters en wetenschappers, en ik kom jullie hier vertellen dat de manier voor een productiever, geïnspireerde, gelukkiger leven, bestaat uit voldoende slaap krijgen.’

Er is in haar ogen een strijd gaande om stoer te doen over gebrek aan slaap, een wedstrijd die – zoals bij veel wedstrijden van mannelijke oorsprong – nergens toe leidt. ‘Vooral hier in Washington: als je een ontbijtvergadering wil regelen om acht uur, dan zeggen ze: Acht uur is te laat voor mij, maar dat is OK, ik kan eerst tennissen, en een paar telefoonconferenties doen en je om acht uur zien.’

De topblogbouwer denkt niet dat zogenaamd drukke mensen effectief zijn. ‘Ik vraag je dus met aandrang om je ogen te sluiten en de grootse ideeën te ontdekken die zich in ons bevinden, je motor uit te zetten en de kracht van slaap te ontdekken. Een hoog IQ betekent niet dat je een goede leider bent, want de essentie van leiderschap is de ijsberg kunnen zien voor hij de Titanic raakt. We hebben veel te veel ijsbergen gehad die onze Titanics raakten.’

Bron: Intermediair

Winnock nieuws | winnock.nl/nieuws